கவிதை

அங்கும் இங்குமாய்

சிதறிக் கிடக்கும்

ரொட்டித் துண்டுகளைப் போல

அறை முழுவதும்

சிதறிக் கிடக்கின்றன

உன் வார்த்தைகள்!

பேப்பர் வெயிட்டையும் மீறி

காற்றில் படபடக்கும்

காகிதத்தைப் போல

என் மனது!

உத்தரவின்றி

உள்ளே வந்துவிட்டு

வெளியேறத் தவிக்கும்

தட்டாம் பூச்சியாய்

வார்த்தைகளின்றி

அலைந்து கொண்டிருக்கிறது

உள்ளுக்குள்ளேயே

ஒரு குரல்!

கனத்த மௌனத்தில்

நினைவின் நிசப்தத்தையும் மீறி

எங்கோ தூரத்தே ஒலிக்கிறது

ஒரு கூட்ஸ் ரயிலின் சப்தம்!

அறை முழுவதும்

சிதறிக் கிடக்கின்றன

உன் வார்த்தைகள்

கேட்பாரற்று!